வேலை தேடும் வேலை

Part 1 படிங்கோ முதல்ல

நாளும் பொழுதும் வேகம் வேகமா ஓடித்தே தவிர உருப்படியான வேலை எதுவும் கிடைக்கலை. நானும் எத்தனை நாளைக்கு தான் பாணி பூரி சாப்பிடரவாளோட வாயை பாத்துண்டு பொழுதை கழிக்கர்து? சொல்லி வச்ச மாதிரி எல்லா கம்பெனிலையும் எனக்கு தெரியாத கேள்வியை மட்டுமே கேட்டுண்டு இருந்தா. (இருக்காதா பின்ன, ஊர்ல உள்ள மாமா/மாமிகளோட எல்லா சாபத்தையும் மொத்த கான்ட்ராக்ட் எடுத்து வெச்சுருக்கேனே!) ஒரு கட்டத்துல ராத்ரி தூக்கத்துல கூட “ஐ யம் தக்குடு! தின்னவேலி வெட்டி ஆபிசர், லுக்கிங் பார் ய குட் ஜாப்! மேனஜர் போஸ்ட் ஆல்ஸோ ஓக்கே!”னு பொலம்ப ஆரம்பிச்சுட்டேன்.

அம்மன் கோவில் கொடைவிழா பத்திரிக்கை மாதிரி என்னோட பயோடேட்டா இல்லாத கம்பேனியே இல்லைனு ஆயிடுத்து. ரகுமான் மியூஜிக் போட்டு குடுத்த ஒரு செல்போன் கம்பேனில சிம் கார்ட் விற்கும் வேலைக்கு கூட உள்ள நுழைஞ்சு பாத்தேன், கன்னடம் தெரியலைனு சொல்லி ' நோ' சொல்லிட்டா! லூசாடா நீ!னு எங்க அண்ணாச்சி காய்ச்சி எடுத்துட்டான். 'தாட்பூட் தஞ்சாவூர்!'னு கோவம் வந்தா கத்துவானே தவிர என் மேல அவனுக்கு பாசம் ஜாஸ்தி.

ஐயப்ப படி பூஜைல "ஒன்னாம் திருப்படி சரணம் பொன்னயப்பா"னு பாடர மாதிரி எங்க போனாலும் மொதல்ல ஒரு எழுத்து தேர்வு அப்புறம் 3 - 4 ரவுண்ட் நேர்முகம்/மறைமுகம் எல்லாம் வரும். ரெண்டு மாசமா படை எடுக்கர்தால உள்ள நுழைஞ்ச உடனேயே சரணம் போட ஆரம்பிச்சுருவேன். என்னிக்கும் இல்லாத திருநாளா ஒரு கம்பேனில எனக்கு தெரிஞ்ச கேள்வியை மட்டும் பிரிண்ட் பண்ணி குடுத்த மாதிரி ஒரு டெஸ்ட் குடுத்தா. "அகரமுதல எழுத்தெல்லாம் அறிய வைத்தாய் தேவி! டைண் டைண் டைண்!"னு எனக்கு பாடனும் போல இருந்தது. சீக்கரமே டெஸ்ட் எழுதி முடிச்சதால அங்க இருந்த ஹெச் ஆர் பிகர் ஏன் லைட்டா லிப்ஸ்டிக் அடிச்சுண்டு இருக்கா?னு ரொம்ப தீவிரமா யோசிச்சுண்டு இருந்தேன். ‘கிக் பாக்ஸிங்’ மாதிரி எல்லா ரவுண்டையும் முடிச்சு ஒரு பெரிய தலையோட பேசர்துக்கு போயாச்சு. பாக்கர்துக்கு நன்னா சிரிச்ச முகமா இருந்தார். என்னமோ காதலை சொல்ல தவிக்கும் காதலர்கள் மாதிரி ஹலோ! ஹவ் ஆர் யூ? எல்லாமே ரெண்டு பேரும் ஒரே சமயத்துல சொல்லிண்டோம். இது கதைக்கு ஆகாது!னு முடிவு பண்ணி, நீங்க முதல்ல சொல்லுங்கோ!னு கூலா சொல்லிட்டேன். அவருக்கு பயங்கர ஆச்சரியம் & சிரிப்பு.



பெரியதலை & தக்குடு...:)

உக்காச்சுண்டு இருத்த சேர்ல ஆடிண்டே நெஞ்சுல கை வெச்சுண்டு நர்சரி ஸ்கூல் குழந்தையாட்டமா அழகா சொன்னார். சிரிச்சமுகத்தோட டை கட்டின அந்த எஜமான் சொன்னதை எல்லாம் கை கட்டி உக்காசுண்டு இருந்த நான் ரசிச்சு கேட்டேன். அவர் சொன்னதுலேந்து அந்த ஆபிஸ்ல சுமாரா ஒரு 500 பேருக்கு அவர்தான் நாட்டாமைனு புரிஞ்சது. அவர் எல்லாம் சொல்லி முடிச்சதுக்கு அப்புறம் "ஹை! ஐ யம் சஞ்சய்ராமசாமி!" ஸ்டைல்ல நான் பேச ஆரம்பிச்சேன். எனக்கும் என்னோட தோஸ்த் ப்ளவுஸ் சங்கரனுக்கும் பொம்ணாட்டிகளுக்கு வைத்தியம் பார்க்கும் டாக்டருக்கு ‘கைனகாலஜிஸ்ட்’னு கூட சொல்ல தெரியாது. என்னமோ ‘லேடிஸ்’ டைலர் மாதிரி ‘லேடிஸ்’ டாக்டர்னு தான் சொல்லுவோம் அந்த அளவுக்கு இங்கிலீபீஷ்ல பெரிய அப்பாடேக்கரா இருந்தாலும் அதை எல்லாம் வெளில காமிச்சுக்காம நம்ப விபா அக்கா மாதிரி "ஜப்பான்ல ஜாக்கிஜான் கூப்டாங்க, அமெரிக்கால மைக்கேல் ஜாக்சன் கூப்டாங்க!"னு அள்ளிவிட்டேன். எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டு "செம்மொழி குறித்து தனிகுழு விவாதிக்கும்! கனிமொழி பற்றி பொதுகுழு முடிவெடுக்கும்!"னு நம்ப தாத்தா ஸ்டைல்ல எதோ சொல்லிட்டு ஹெச் ஆர் பிகரை பார்த்து கைகாட்டிட்டு அந்த பெரிய தலை போய்டார்.

காத்தால இருந்த அதே ஹெச் ஆரும் நானும் ஒரு கண்ணாடி கூண்டு மாதிரி இருந்த ரூம்ல சம்சாரிக்க ஆரம்பிச்சோம். இந்த தடவை ஒழுங்கா லிப்ஸ்டிக் அடிச்சுண்டு வந்துருந்தா என்பதை தமிழ் கூறும் நல்லுலகுக்கு சொல்ல தக்குடு கடமைபட்டுள்ளான். கூண்டுக்கு வெளில வைரமுத்து இருந்திருந்தா "கைவளை குலுங்கும் கண்மணியே! உனைகண்ணாடி கூண்டுக்குள் அடைத்தது யாரடி? யூகங்கள் பல செய்தும் பூகம்பம் மட்டும் எஞ்சுகிறது என் நெஞ்சில்"......னு பாட ஆரம்பிச்சு இருப்பார். இட்லி மாமியா இருந்தா ஒரு 'உ' கவிதையை அவுத்து விட்டுருப்பா..:)



கோட் போட்ட சப்பாத்தி...:)


“நீங்க என்ன எதிர்பாக்கறேள்?”னு கல்யாணப் பொண்ணோட தாய்மாமா மாதிரி அவங்க தான் ஆரம்பிச்சாங்க. “மூனு வேளை சாப்பாடு போட்டு முப்பது ரூபா தாங்கோ மூனு நாள் கண் முழிச்சு ஆணி பிடுங்கறேன்!”னு மனசுக்குள்ள சொல்லிண்டேன். அப்புறம் அவாளே ஒரு நல்ல தொகையை சம்பளமா சொல்லி தக்குடு வாழ்க்கைல விளக்கேத்தி வைச்சா. ‘செவ்வாய் புதன் வடக்க சூலம்’ அதனால வியாழக்கிழமைலேந்து வேலைக்கு வரட்டுமா?னு கேட்டேன் “பொன் கிடைச்சாலும் புதன் கிடைக்காது”(சோனா மிலேகா, புதவார் நயி மிலேகா) எல்லாம் அவாத்துல சொல்லிக்கமாட்டா போலருக்கு அதனால அவாளும் " வியாழக்கிழமை வாங்கோளேன்!!"னு சொல்லி வழியனுப்பி வைச்சா. வெளில வந்ததுக்கு அப்புறம் தான் நம்ப ஆபிஸ் எந்த இடத்துல அமைஞ்சுருக்குனு எனக்கு விளங்கித்து. வடக்கே இமயமலையும், தெற்கே இந்திய பெருங்கடலும்னு பள்ளிகூடத்துல நாம படிச்ச மாதிரி வலது பக்கம் சென்ட்ரல் மாலும், இடது பக்கம் கருடா மாலும்,ஒரு நடை எடுத்து வெச்சா பிரிகேட் ரோடு & கமர்ஷியல் தெரு என கலகலப்பான சூழ்நிலையோடு ரம்மியம் கொஞ்சும் அழகான ஒரு பிருந்தாவனம்னு சொன்னா அது மிகையாகாது.

இந்த மால் எல்லாமே புத்தி இல்லாம செலவழிக்கும் வடக்கத்தி சப்பாத்திகளை கணக்கு பண்ணி கட்டிவெச்சுருக்கும் மாயலோகம். 50 பைசாவுக்கு ‘வைராவி அண்ணா’ டெண்ட் கொட்டாய்ல அச்சுமுருக்கு வாங்கி சாப்பிட்ட நம்ப மாதிரி அரைடிக்கெட்டுகளுக்கு எல்லாம் ஒத்து/ நாயனம் எதுவுமே வராது. கரும்பு ஜூஸுக்கு 40 ரூபா குடுக்கர்துக்கு தக்குடு என்ன அகர்வாலாத்து சமத்துகுடமா? இருந்தாலும் பொழுது போகாதபோதெல்லாம் அங்க போய் எத்தனை சமத்துகள் காசை கரியாக்கிண்டு இருக்கு?னு பாத்துட்டு வருவோம். சுருக்கமா சொன்னா ‘சமைத்துப்பார்’ புஸ்தகம் மாதிரி தான், எந்த புஸ்தகத்துலையும் சமைச்சுட்டு சாப்பிடு!னு போடவே மாட்டான். லதாஜி நன்னா பாத்துக்கோங்கோ! இங்க சமையல் ப்ளாக் பத்தி தக்குடு எதுவும் சொல்லலை...:)

ஆபீஸுக்கு உள்ள எப்பிடி இருந்தது தெரியுமோ????.......

(கனவுகள் வளரும்)