புளியோதரையும் தச்சு மம்முவும் 5

எல்லாம் நல்ல படியாக சந்தோஷமாக கதை கேட்டு முடிக்கும் வேளையில் ஸ்ரீவத்சன் அதிர்ச்சியான ஒரு விஷயத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தான்

அப்பா! உங்கள்ட ரொம்ப நாளாவே ஒரு விஷயம் சொல்லனுன்னு இருந்தேன். இப்ப சொல்லிட்டா தேவலைனு நேக்கு தோனர்து!னு பீடிகை போட்டான்.

என்னடா சொல்லப்போறாய்?னு கேக்கர மாதிரி அவனை நிமிர்ந்து பாத்தார் வரதாச்சாரி.

நான் ஒரு பொண்ணை விரும்பறேன்பா!னு ஸ்ரீவத்ஸன் ஆரம்பிச்சான்.

என்னடா சொல்றை!னு விஜி மாமி குரலை உசத்தர்துக்கு முயற்சி பண்ணும்போதே, இருடி! என்ன சொல்லறான்னுதான் பாப்போமே! என்பது போல் மாமியை சைகையால் நிறுத்தினார் மாமா.

கோயம்புத்தூர் PSG காலேஜ்ல நான் அப்ப B.E(EEE)3rd year படிக்கும் போது அவள் பர்ஸ்ட் இயர் படிச்சுண்டு இருந்தா!னு சொல்ல ஆரம்பிச்சான் ஸ்ரீவத்ஸன்.

அப்ப நீ 4th இயர் படிக்கும் போது அவள் 2nd இயர் இல்லையா?னு அந்த சமயத்திலும் நக்கல் அடிச்சது நம்ப வைஷு குட்டி.

வைஷூ நீ பேசாம இரு!னு மாமா மெதுவா சொன்னார்.

அவள் கெமிக்கல் இன்ஜினியரிங் ப்ராஞ்ச், ரொம்ப நல்ல பொண்ணுப்பா! பரமசாது! நம்பாத்துகாரா எல்லார் மேலையும் ரொம்ப மரியாதை உள்ள பொண்ணு அவள்!னு ஸ்ரீவத்ஸன் சொல்ல சொல்ல விஜி மாமிக்கு கோவம் வந்தது. என்னடா நினச்சுண்டு இருக்கை மனசுல? ஒரேடியா தலைல தூக்கி வச்சுண்டு குழந்தேளை கொண்டாடினா இப்படித்தான் ஆகும்!னு மாமாவை பாத்து சொன்னாள்.

கெமிக்கல் இன்ஜினியரிங்கா? அதான் உங்களுக்குள்ள நல்ல கெமிஸ்டிரியோ?னு மறுபடியும் வைஷு மெதுவா ஆரம்பிச்சுட்டு அப்பரம் அடி விழுமோங்கர பயத்தில் நிறுத்திட்டாள்.

மாமா எதுவும் பேசாம ஸ்ரீவத்ஸன் மேல்கொண்டு பேசர்துக்கு காத்துண்டு இருந்தார்.

அவளோட பேர் செளஜன்யா, பூர்வீகம் திருக்கோவிலூர் பக்கம். அவளோட அப்பா & அம்மா ரெண்டு பேருமே நல்ல மனுஷாதான். அப்பா சென்ட்ரல் கவர்மெண்ட்ல உத்யோகத்துல இருக்கார். அவாளுக்கும் விஷயம் தெரியாது, இப்போதான் அவளுக்கு சன்மார்ல உத்யோகம் கிடைச்சுருக்கு, ஆனா ஒரே ஒரு விஷயம்...!!னு நிப்பாட்டிட்டு மீண்டும் தொடர்ந்தான், அவள் புளியோதரை கிடையாது அவள் தச்சு மம்மு பார்ட்டி, ஆனா அவாளுக்கு குலதெய்வம் எல்லாம் திருப்பதி ஸ்ரீநிவாச பெருமாள்தான்!னு அவசரமாய் சொன்னான்.

என்னடா நடக்கர்து இங்க? எவ்ளோ பெரிய விஷயத்தை இவ்ளோ சாதாரணமா சொல்றையேடா!! பெருமாளே!னு வருத்தம் கலந்த குரலில் கொஞ்சம் கண்ணீரோடு விஜி மாமி தன் மனதில் இருப்பதை வெளியில் கொட்டினாள்.

ஷேக்ஸ்பியர் சொன்னதுதான் ஞாபகத்துக்கு வருது!னு மாமா ஒரு பெருமூச்சோடு ஆரம்பித்தார். ‘Love is beautiful, amazing, wonderful,...it is the best thing in the world untill it happens to "UR CHILDREN" நு அந்த மனுஷன் சொன்னது சரியாதான் இருக்கு! இப்ப என்னடி ஆயிடுத்து? நமக்கும் அவாளுக்கும் கொஞ்சம்தான் வித்யாசம். களத்துல நாம சக்கரை வாழப்பழ கலவைலேந்து பரிமாற ஆரம்பிப்போம், அவா திருக்கண்ணமுதுலேந்து தொடங்குவா, நாம விஸ்வக்சேன பூஜைலேந்து ஆரம்பிப்போம், அவா கணபதி பூஜைலேந்து ஆரம்பிப்பா. புளியோதரையையே கடைசி வரைக்கும் சாப்டாமா கடோசில நெஞ்சை கறிக்காம இருக்கர்துக்கு நாமளும் கொஞ்சம் தச்சு மம்மு சாப்டர்து இல்லையா? இவனுக்கு தச்சுமம்முதான் இஷ்டம்னா நாம என்னடி பண்ண முடியும். கொஞ்ச கொஞ்சமா நம்பாத்து பழக்கவழக்கம் எல்லாம் சொல்லிகுடுத்துடலாம்!னு மாமா சொல்லி முடிக்கும் போது மாமியும் வைஷூவும் பேச்சு வராமல் அப்படியே ஆச்சர்யமா மாமாவை பாத்துண்டு இருந்தா.

அவாத்துகாராளை வந்து பேச சொல்லுடா ஸ்ரீவத்ஸா!னு சொல்லிண்டே மாமா பெட்ரூமுக்குள்ள போய் ட்ரெஸ் மாத்திண்டு வந்தார்.

அப்பா என்னை மன்னிச்சுக்கோங்கோ!னு சொல்லிண்டே வரது மாமா காலில் விழுந்தான் வத்ஸன். என்னடா கோந்தை! எழுந்துருடா!னு அவனை எழுப்பினார்.

அப்பா நான் சொன்னது எல்லாம் உண்மை கிடையாதுப்பா, உண்மைலையே அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் கிடையாது, உங்க கொழந்தேள் காதலிக்கரா!னு சொன்னா உங்க ரியாக்ஷன் எப்படி இருக்கும்!னு சும்மா டெஸ்ட் பண்ணினேன்!னு சொல்லி முடிக்கவும் விஜி மாமி வந்து ஸ்ரீவத்ஸன் காதை பிடிச்சு திருகினாள்.

அதானே பாத்தேன், நம்ப அண்ணாவுக்கு எங்கேந்து இவ்ளோ தைரியம் வந்தது?னு எனக்கே ஆச்சர்யமா இருந்தது, காதலிக்கர அளவுக்கு நம்ப அண்ணா பெரிய ஆளோ!னு ஒரு நிமிஷம் பயந்துட்டேன்!னு வைஷு நையாண்டி பண்ணினது.

கோந்தை! நான் ஒன்னும் பழைய பஞ்சாங்கம் கிடையாது, கரி இன்ஜின் ரயில்ல போனவா அதுலையே போகனும்னு அவசியம் இல்லை, காலத்துக்கும் அவசரத்துக்கும் ஏத்த மாதிரி எலக்ட்ரிக் ட்ரெயின், மெட்ரோ ட்ரெயின் & புல்லட் ட்ரெயின்ல கூட போகலாம். ஆனா ரயில் தண்டவாளத்துல தான் போகனும்,ரோட்ல ஓட்ட முடியுமா? பாரம்பர்யம் பண்பாடு மீறின கார்யமா இருக்க கூடாது. அதாவது நம்பளோட பாரம்பர்யத்துக்கு பங்கம் வராமா நம்ப கார்யம் இருக்கனும். ரெங்கனாதன் மாமா சம்மதத்தோடதான் உங்க அம்மா கையை நான் பிடிச்சேன். அப்பா அம்மாவை வயத்தெரிய விட்டுட்டு ஒரு வாழ்க்கையை கொழந்தேள் நினைச்சு பாக்ககூடாது!னு மாமா முடிக்கும் போது அப்பாவை பெருமையோடு அவர் குழந்தைகளும், ஆத்துக்காரரை வெட்கம் கலந்த பெருமையோடு விஜி மாமியும் பார்த்தாள்.

விஷமக்கார கண்ணன்! பொல்லாத விஷமக்கார கண்ணன்!னு அருணா சாய்ராம் வரது மாமாவின் நோக்கியா போனிலிருந்து பாடினார்கள். ஹலோ வரதாச்சாரி ஹியர்!னு மாமா போனை எடுத்து பேசினார்.

டேய் வரதா எப்டிடா இருக்கை? நாந்தான்டா உன்னோட பால்ய ஸ்னேகிதன் சீமாச்சு பேசறேன். எப்படியோ கஷ்ட பட்டு உன்னோட நம்பரை புடிச்சுட்டேன்டா!னு இடைவெளி விடாமல் பேசினார் சீமாச்சு என்ற ஸ்ரீநிவாசன்.

டேய் சீமாச்சு! எப்டிடா இருக்கை? எவ்ளோ நாள் ஆச்சுடா உங்கிட்ட பேசி!னு மாமாவும் சந்தோஷமா பேசினார்.

டேய் உன்னோட புள்ளையான்டான் ஜாதகம் ஜெய்ஸ்ரீ மாமி மூலமா எனக்கு கிடைச்சதுடா, என்னோட பொண்ணுக்கு ப்ரமாதமா பொருந்தர்து, நோக்கு சம்மதம்னா என்னோட பொண்ணை பாக்கர்துக்கு எல்லாரும் திருச்சிக்கு வாங்கோ! பொண்ணோட பேர் செளஜன்யா!னு ஸ்பீக்கர் போனில் சீமாச்சு சொல்லவும் மொத்த குடும்பமும் ஆச்சர்யமாக ஸ்ரீவத்ஸனை பார்த்தது.............:)

இந்த சமயத்தில் இந்த கதைக்கு(??!!) ஆதரவு & நேர்மையான பின்னூட்டம் அளித்த எல்லா நல்ல உள்ளங்களுக்கும் தக்குடுவோட பணிவான நமஸ்காரங்கள். இன்னோரு முக்கியமான விஷயம், இந்த கதைக்கு தன்னுடைய குடும்பத்தில் உள்ள எல்லாருடைய பெயரையும் (except our vaishu kutty and seemaachu) உபயோகபடுத்திக் கொள்ள அனுமதி அளித்த சிரஞ்சீவி. வரதாச்சாரி & செளபாக்யவதி.விஜயலெக்ஷ்மி வரதாச்சாரி தம்பதிகளுக்கு இந்த கதையை அன்பளிப்பாக தக்குடு சந்தோஷமா குடுக்கர்து. இந்த கதையில் வருவது போல் வைஷூ மாதிரி படுசுட்டியா ஒரு பொண்கொழந்தையும், தக்குடு மாதிரி சூதுவாது இல்லாத ஒரு பிள்ளக் கொழந்தையும் அவாளுக்கு அனுக்கிரஹம் ஆகனும்னு அப்ரமேயஸ்வாமியை ப்ரார்த்தனை பண்ணிக்கறேன்.

மேலும் ஐயங்கார் பாஷை சம்பந்தமா நிறையா ஆலோசனை சொன்ன என்னோட ‘தோஸ்த்’ VGr-ருக்கும், வல்லி அம்மாவுக்கும், ‘தோஹா’ ஸ்ரீவத்சனுக்கும் தாசன் கடமைபட்ருக்கேன்.

(Note - அடுத்த வாரம் தக்குடுவோட இன்னோரு ப்ளாக்கான உம்மாச்சி காப்பாத்து!ல போஸ்ட் போடப்படும். எல்லாரும் மறக்காம வாங்கோ! சரியா!!)